Budynek użyteczności publicznej zlokalizowany w Warszawie przy ulicy Nowowiejskiej 20. W budynku będącym własnością Politechniki Warszawskiej, mieści się wydział Inżynierii Środowiska. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 19217 m2, kubatura części ogrzewanej 62144 m3. Dziennie budynek jest użytkowany przez ok. 2000 osób przebywających w ok. 335 pomieszczeniach o charakterze dydaktycznym, laboratoryjnym lub biurowym. Budynek został wybudowany w roku 1977 w konstrukcji szkieletu żelbetonowego, przykrytego stropodachem. Budynek składa się z dwóch brył, jednej IX –cio piętrowej (+ kondygnacja techniczna) i drugiej VI-cio piętrowej (+ kondygnacja techniczna) połączonej łącznikiem. Całość budynku jest podpiwniczona. W toku eksploatacji budynku przeprowadzono szereg prac modernizacyjnych, między innymi: ocieplono stropodach nad częścią niższą oraz łącznikiem wełną mineralną o grubości 20 cm, wymieniono okna na szczelne, bez nawiewników powietrza o współczynniki U = 1,3 W/m2/K, ocieplono ściany zewnętrzne na fasadzie południowej niskiej części budynku styropianem o grubości 14 cm, wykonano remont instalacji c.o., cześć pionów wyposażono w regulacyjne zawory podpionowe oraz przygrzejnikowe zawory termostatyczne, na dachu części niższej oraz fasadzie południowej zamontowano panele PV o mocy szczytowej 45 kW, wykonano remont wentylacji mechanicznej holu wejściowego i pomieszczeń dziekanatu, częściowo wymieniono oświetlenie na świetlówki w oprawach rastrowych, wykonano monitoring zapotrzebowania na ciepło oraz temperatury powietrza w dwóch pomieszczeniach budynku. Obecnie współczynnik przenikania ciepła ścian zewnętrznych wynosi od 0,19 do 0,99 W/m2/K. Budynek wyposażony jest w instalacje: centralnego ogrzewania (grzejniki żeliwne, częściowo z zaworami termostatycznymi) zasilaną z węzła cieplnego miejskiej sieci ciepłowniczej, zlokalizowanego w piwnicy, zimnej i ciepłej wody, ciepła woda przygotowywana centralnie w zasobnikach zasilanych z węzła cieplnego miejskiej sieci ciepłowniczej, zlokalizowanego w piwnicy, instalacja wyposażona w standardowe baterie czerpalne, elektryczną z przyłącza średniego napięcia krajowego systemu energetycznego, oświetleniową – świetlówki w oprawach rastrowych, halogeny wentylacji naturalnej obejmującej większość pomieszczeń, wentylacji mechanicznej użytkowanej sporadycznie oraz wyciągową digestoriów w laboratoriach, gazową (na potrzeby laboratoriów), kanalizacyjną. Niektóre pomieszczenia w budynku wyposażone są w instalację klimatyzacyjną (klimatyzatory typu split), dotyczy to szczególnie pomieszczeń których okna wychodzą na południe lub zachód. W budynku jest centralna instalacja klimatyzacyjna lecz nie jest ona wykorzystywana ze względu na brak źródła chłodu. Okna nie są wyposażone w zewnętrzne osłony przeciwsłoneczne. Budynek jest użytkowany przez okres całego roku. W miesiącach wakacyjnych (lipiec, sierpień) liczba użytkowników spada o około 90% w stosunku do pozostałej części roku. Obecnie budynek jest w średnim standardzie energetycznym, szacunkowe wskaźniki zapotrzebowania na energię końcową na poszczególne potrzeby wynoszą: energia cieplna na potrzeby ogrzewania ok. 100 kWh/m2/rok, energia cieplna na potrzeby przygotowania c.w.u. ok. 20 kWh/m2/rok, energia elektryczna na potrzeby oświetlenia ok. 45 kWh/m2/rok, energia elektryczna wytwarzana przez panele PV ok. 2,25 kWh/m2/rok. Możliwe działania poprawiające standard energetyczny budynku, które zostaną rozpatrzone w trakcie realizacji projektu: poprawa izolacyjności cieplnej ścian i dachu, poprawa systemu c.o. (automatyczna regulacja, usprawnienie dystrybucji i pomiar ilości ciepła), montaż systemu zasłon przeciwsłonecznych do kontrolowania zysków ciepła od słońca, montaż systemu wentylacji ze regulowanym strumieniem powietrza oraz odzyskiem ciepła z powietrza usuwanego, poprawa systemu c.w.u. (przygotowanie wody oraz system dystrybucji), poprawa systemu oświetlenia (np. źródła LED z czujnikami), chłodzenie budynku z wykorzystaniem „free coolingu” lub chłodzenia wyparnego lub wody gruntowej.